Koi-karper in de polder

Al enkele keren ben ik met de fiets door de polder gegaan. Tijdens de Corona-tijd moet je toch blijven bewegen. Daarnaast moeten de kinderen ook af en toe buiten de deur komen en de energie vrij raken, voordat het huis naar beneden komt. Tijdens deze fietstochten kom ik langs verschillende poldersloten en vaarten. In de wintermaanden zie je hier veel snoekvissers hun geluk proberen en nu in de lente en zomer zie je geregeld brasem zwemmen. Een heel enkele keer komt een karper voorbij. Tijdens het kijken naar schapen in een weide valt echter op dat er een soort witte vlek door het water trekt. Snel de fiets aan de kant en zachtjes met de jongens een stukje het weiland in lopen.
Door onder de leliebladen zien we een mooi koi-karper zwemmen. Groot is het niet, met een geschat gewicht van 3 kilo, maar wel een plaatje om te zien. De koi is blijkbaar erg schuw, want al van verre lijkt de vis zenuwachtiger te worden als we aankomen en schiet snel onder de waterplanten als we enkele meters genaderd zijn.

Een week later fietsen we weer langs het water en hetzelfde tafereel ontvouwd zich. Dan lijkt het er voorzichtig op dat de vis zich hier vaker ophoudt en mogelijk relatief makkelijk vangbaar is. De volgende dag met een hengel, kleine tacklebox blikmais en brood eens proberen. De koi blijkt weer in het zelfde deel van het water te zwemmen. Eerst wat brood aan de oppervlakte strooien om te kijken of de koi dit wil pakken. Helaas blijkt de plaatselijke meerkoet familie dit als een drie-gangen diner te zien. De koi is ook niet meer te zien. Hopelijk komt deze volgende keer wel op het voer af. Eventueel strooien met honden- of kattenbrokken kan een volgende keer ook helpen om de meerkoeten niet direct te attenderen op eten. Bij thuiskomst gaat er snel een zak brokken in de viskoffer. Morgen maar weer een proberen.